Sinbologia LGBTI+
Ostadar Bandera
Harrotasunaren ikurra Gilbert Baker artista eta aktibistak diseinatu zuen 1978an eta lehen aldiz San Frantziskoko Jaialdian jarri zen. Jatorrian zortzi zerrenda zituen: arrosa (sexualitatea), gorria (bizitza), laranja (osasuna), horia (eguzkiaren argia), berdea (natura), turkesa (magia/artea), urdina (baretasuna) eta bioleta (izpiritua). Denborarekin, zerrenda arrosa eta turkesa desagertu egin dira.
Iaz, harrotasunaren hilabetean, LGTBIQ+ banderaren eguneratze berri bat ikusi ahal izan genuen. 1978tik komunitatea ordezkatzen duen ostadarrari beste identitate batzuk gehitu zitzaizkion. Azkena, 2013an sortutako bandera intersexuala izan zen eta 2021ean ospatu zen harrotasun egunean ikusi ahal izan genuen.
Valentino Vecchiettik diseinatu zuen, erakunde britainiar batekin batera. Komunitate guztietarako sinboloen sinboloan, barneratzen ditu pertsona intersexualak. Ostadarrari, zerrenda marroi eta beltzei, zein trans harrotasuna irudikatzen duten zerrendei triangelu hori bat gehitzen zaie, erdian zirkulu purpura bat duena.
Zuriak, urdin argiak eta arrosak trans komunitatea irudikatzen dute, beltzak eta marroiak aldiz, aldaketa, indarkeriaren eta jazarpenaren aurrean Harrotasunaren mugimenduaren buru izan ziren arraza-gutxiengoak irudikatzen dituzte.
Bandera honek, VIHaren estigmarekin, eta ondorioz, jasandako bazterketa sozialarekin bizi izan direnen omenez izan da. Baita gaixotasunarengatik hil izan direnak. LGTBIQ+ kolektiboko taldea izanda zigortuena isilpeko pandemia honetan.
Azken bertsio honek, pertsona intersexualen bereizgarria azaltzen da, beraien ezaugarri biologikoek ez bait dute bat egiten bi sexu tradizionalekin. Morgan Carpenter aktibistak 2003an sortu zuen emakume-gizonak izendatzeko erabiltzen diren sinbologietatik bereizteko.